Sae­pis­sime igi­tur mihi ¹.de ami­ci­tia cogi­tan­ti maxime illud consi­de­ran­dum vide­ri solet, utrum prop­ter imbe­cil­li­ta­tem atque inopiam desi­de­ra­ta sit ami­ci­tia, ut dan­dis reci­pien­disque meri­tis ²quod quisque minus per se ipse pos­set, id acci­pe­ret ab alio vicis­simque red­de­ret, an esset hoc qui­dem pro­prium ami­ci­tiae, sed anti­quior et pul­chrior et magis a natu­ra ipsa pro­fec­ta alia cau­sa. Amor enim, ex quo ami­ci­tia nomi­na­ta est, prin­ceps est ad bene­vo­len­tiam coniun­gen­dam. Nam uti­li­tates qui­dem etiam ab iis per­ci­piun­tur saepe qui simu­la­tione ami­ci­tiae colun­tur et obser­van­tur tem­po­ris cau­sa, in ami­ci­tia autem nihil fic­tum est, nihil simu­la­tum et, quid­quid est, id est verum et volun­ta­rium.

1. Là j emets du bara­tin
2. là c’est du délire, je suis très très fort http:/:abri.org